Tahap kesejahteraan penduduk di pinggiran wilayah metropolitan: Kajian kes koridor utara negeri Selangor, Malaysia (Population well-being levels in extended metropolitan region: A case study of Selangor northern corridor, Malaysia.)

Abstract

Kesejahteraan hidup adalah keadaan seseorang individu atau kumpulan. Ia boleh diukur dengan menyelidik keadaan sosioekonomi penduduk/kumpulan tersebut. Artikel ini bertujuan mengenalpasti tahap bagi kesejahteraan hidup penduduk di kawasan Koridor Utara Selangor, Wilayah Metropolitan Lanjutan (WML) Lembah Klang-Langat. Kajian melibatkan 400 orang responden melibatkan ketua isi rumah sahaja yang menetap di sekitar kawasan pinggiran Koridor Utara Selangor bagi WML Lembah Klang-Langat. Pemilihan responden adalah dengan menggunakan kaedah pensampelan rawak mudah. Instrumen soal selidik berskala Likert 1 hingga 5 digunakan sebagai instrumen kajian. Berdasarkan indeks kesejahteraan hidup, pelbagai angkubah yang telah disenaraikan secara menyeluruh melibatkan kesejahteraan hidup namun dalam kajian ini pengkaji menggunakan empat pemboleh ubah iaitu perumahan, pengangkutan, sosioekonomi dan guna tanah. Pemboleh ubah perumahan terdiri daripada tiga sub pemboleh ubah iaitu pemilihan kawasan, keselamatan dan kemudahan. Manakala pemboleh ubah pengangkutan mempunyai dua sub pemboleh ubah iaitu pengangkutan awam dan perhubungan pengangkutan. Diikuti dengan sub pemboleh ubah sosioekonomi iaitu sosial dan ekonomi. Seterusnya bagi guna tanah, sub pemboleh ubah terdiri daripada jenis aktiviti dan pemilikan harta. Hasil kajian menunjukkan tahap kebolehpercayaan soal selidik boleh diterima dengan nilai alfa Cronbach setiap pemboleh ubah adalah lebih besar daripada 0.8. Tahap bagi pengangkutan dan sosioekonomi berada pada tahap tinggi manakalah perumahan dan guna tanah berada pada tahap sederhana. Dapatan ini membuktikan bahawa tahap sesetengah kesejahteraan masyarakat berada pada tahap tinggi dan sederhana disebabkan perebakan yang berlaku. Ini bermakna manusia akan melakukan pelbagai penyesuaian terhadap persekitaran supaya persekitaran yang wujud selari dengan naluri manusia.

Kata kunci: kesejahteraan hidup, Koridor Utara Selangor, kualiti hidup, Lembah Klang, Lembah Langat, penduduk, Wilayah Metropolitan Lanjutan

Well-being is the the condition of an individual or group. It can be measured by study their socioeconomic condition. This article seeks to identify the levels of well-being of residents of Selangor Northern Corridor, Lembah Klang-Langat Extended Metropolitan Region (EMR). The study involved 400 respondents consisting of the heads of household in peri-urban areas of Selangor Northern Corridor of Lembah Klang-Langat EMR. Respondents were selected via a simple random sampling method. A 1-5 Likert scale questionnaire was used as a research instrument. Based on the well-being index, a variety of variables involving well-being were listed, although the author of this study used four variables, namely housing, transportation, socioeconomic environment and land use. The housing variable consisted of three sub-variables, comprising area selection, safety and facilities. The transport variable included two sub-variables: public transportation and transportation network. The socioeconomic variables society and economy, while the sub-variables for land use were types of activities and property ownership. The study results indicate that the questionnaire’s reliability level was acceptable as the Cronbach’s alpha value of each variable exceeded 0.8. Transportation and socioeconomic environment stood at high levels, while housing and land use were at moderate levels. These findings demonstrate that the level of some of the community’s well-being was high or moderate due to urban sprawl. This means that humans will adapt to the environment in various ways in order that it can accord with human needs.

Keywords: well-being, northern corridor of Selangor, quality of live, Klang valley, Langat valley, resident, Extended Metropolitan Region