Kebolehterimaan Keterangan Forensik dari Perspektif Maqāsid Syariah (Admissibility of Forensic Evidence from the Perspective Maqāsid Shariah)

Abstract

Penggunaan qārinah sebagai satu kaedah keterangan dalam Islam tidak dapat dinafikan lagi. Pada zaman sains dan teknologi ini,  salah satu bentuk qārinah  yang popular di mahkamah ialah keterangan forensik. Keterangan ini lahir daripada penggunaan kaedah-kaedah dan teknik-teknik saintifik oleh pakar. Sehubungan dengan itu, persoalan sering timbul di mahkamah syariah berkaitan dengan pematuhan keterangan forensik ini dari sudut fiqh dan maqāsid syariah. Oleh itu, artikel ini bertujuan untuk mengenal pasti kedudukan keterangan forensik dari sudut fiqh di samping menganalisis kedudukan keterangan forensik yang boleh diterima di mahkamah syariah berpandukan maqasid syariah. Bagi mencapai objektif tersebut, kaedah penyelidikan secara kualitatif digunakan. Pengumpulan data dilakukan dengan dua kaedah, iaitu kajian kepustakaan dan analisis dokumen. Artikel ini mendapati bahawa keterangan forensik merupakan satu bentuk keterangan bersandarkan keadaan atau dikenali sebagai  qārinah dalam Islam. Islam menerima qārinah sebagai satu bentuk pembuktian dalam perundangan Islam yang diiktiraf oleh syarak. Selain itu, artkel ini juga mendapati bahawa keterangan forensik sememangnya boleh diterima sebagai satu bentuk keterangan di mahkamah syariah dari sudut fiqh dan maqāsid syariah. Oleh itu, keterangan forensik harus diterima oleh mahkamah syariah sebagai satu bentuk pembuktian dalam zaman moden ini kerana kedudukannya diiktiraf di sisi Islam dan ia dapat membantu dalam pentadbiran keadilan.

Kata kunci: Keterangan forensik; fiqh, maqāsid syariah; qārinah; mahkamah syariah

Abstract

The use of qārinah as a method of evidence in Islam cannot be denied. In the era of science and technology, one of the popular forms of qārinah in courts is forensic evidence. This evidence is derived from the use of scientific methods and techniques by experts. In this regard, the question often arises in the syariah courts as to whether the forensic evidence adduced in courts as evidence adheres to the fiqh and maqāsid syariah aspects. Therefore, this article aims to identify the position of forensic evidence from the fiqh point of view as well as to analyze the position of admissibility of forensic evidence in the syariah court from the perspective of maqasid syariah. To achieve the objectives, this article employs a qualitative research method. Data collection is done by two methods, namely library research and document analysis. This article has finds that forensic evidence is a form of circumstantial evidence or known as qārinah in Islam. Islam accepts qārinah as a form of proof in Islamic jurisprudence recognized by syarak. In addition, this article also finds that forensic evidence can indeed be admitted as a form of evidence in syariah courts from the perspective of fiqh and maqāsid syariah. Therefore, forensic evidence should be admitted by syariah courts as a form of proof in the modern times because its position is recognized in Islam and it can assist in the administration of justice.

Keywords: Forensic evidence; fiqh; maqāsid syariah; qārinah; syariah court