Borneo Studies: Perspectives from a Jobbing Social Scientist

Abstract

The paper comprises an intellectual journey through Borneo. But rather than summarising the results of his and others research on Borneo’s societies, cultures and histories and demonstrating their contribution to knowledge within certain fields of scholarship and theoretical tradition the author dwells on a particular style of research which he refers to as ‘jobbing’. Popular reactions to the use of such a concept usually turn on the images which it conjures of an unprofessional and unscholarly approach to what are serious matters of academic endeavour. However, in arguing that much of his own research can be characterised as ‘jobbing’, that it falls somewhere in the middle of a continuum from theory to practice drawing on concepts in an eclectic and pragmatic way in order to analyse and present materials gathered from a diverse range of sources in a logical and meaningful explanatory narrative, the author proposes that much of the research undertaken in Borneo over the last half century can also be categorised in the same fashion. The paper ranges over ‘jobbing concepts’, the relations between area studies and a jobbing lifestyle, the apprenticeship of a jobbing researcher, the ways in which research both on the ‘Maloh’ of interior Kalimantan and on Borneo more generally can be appreciated from this perspective, and the problems posed by globalisation approaches for those whose work is rooted in the understanding of ‘on-the-ground’ structures and processes.

Keywords: Borneo, jobbing, autobiography, methodology, globalisation

ABSTRAK

Makalah ini merupakan satu pengembaraan intelektual merentasi Borneo. Namun, daripada hanya merumuskan hasil penyelidikan sendiri dan juga penyelidikan orang lain mengenai masyarakat, budaya dan sejarah Borneo, dan menunjukkan sumbangan para penyelidik itu kepada khazanah ilmu pengetahuan dalam bidang kesarjanaan dan tradisi teoretis tertentu, penulis turut memperkatakan tentang suatu gaya penyelidikan khusus yang beliau namakan sebagai jobbing. Reaksi popular ekoran penggunaan konsep sedemikian lazimnya memberikan satu gambaran seolah-olah ia suatu pendekatan yang tidak profesional tanpa mempunyai nilai kesarjanaan terhadap suatu kegiatan akademik yang serius. Walau bagaimanapun, penulis menghujahkan bahawa kebanyakan daripada penyelidikannya sendiri boleh disifatkan sebagai jobbing, iaitu ia terletak di tengah-tengah dalam satu kontinum daripada teori membawa kepada praktis, menggunakan pelbagai konsep secara eklektik dan pragmatik untuk menganalisis dan membentangkan bahan-bahan yang diperolehi daripada sumber-sumber yang amat pelbagai dan menuangkannya ke dalam suatu huraian naratif secara logik dan bermakna. Dengan cara itu, penulis menghujahkan bahawa banyak daripada penyelidikannya di Borneo dalam tempoh setengah abad ini boleh dikategorikan dalam gaya yang sama. Makalah ini menghuraikan konsep jobbing, hubungan antara kajian kawasan dengan gaya hidup jobbing, perantisan seseorang penyelidik yang jobbing, cara bagaimana penyelidikan mengenai ‘Maloh’ di kawasan pedalaman Kalimantan dan mengenai Borneo secara lebih umum boleh difahami dengan lebih baik sekiranya dilihat daripada perspektif ini. Begitu juga perspektif ini membantu memahami dengan lebih baik masalah yang ditimbulkan oleh pendekatan globalisasi bagi mereka yang penyelidikannya terpahat dalam pemahaman struktur dan proses on- the-ground.

Kata kunci: Borneo, jobbing, autobiografi, metodologi, globalisasi